Therapeuten zijn net mensen…..

Ik heb een client van 15. Super toffe gast en een fantastische client om in therapie te hebben. En zo gevat dat ik zelfs soms met de mond vol tanden zit. En geloof me, dat komt me in de sessies niet zo vaak voor. 😉

Afgelopen week was hij hier in de praktijk en hadden we het over wat we uitstralen en wat we voelen en dat daar soms een groot verschil in zit. Stel je bent onzeker en gaat uit onzekerheid een grote mond geven of hard lachen. Mensen zullen dan een andere indruk van je krijgen en anders op je reageren dan je graag zou willen of zelfs nodig zou hebben.

Doordat je je niet kunt of durft te laten zien, krijg je niet wat je nodig hebt. Het zorgt ervoor dat je een muur om je heen zet en dat de buitenwereld niet ziet wat er daadwerkelijk binnen in je gebeurt. Je bent totaal niet meer in verbinding met jezelf maar ook niet met de buitenwereld. Als je dat maar lang genoeg doet raak je kwijt wie je daadwerkelijk bent….

Fantastisch om met een puber samen die zoektocht aan te gaan en te confronteren met het gedrag.

Daarbij nodig ik hem in dialoog en opdrachten steeds uit om uit zijn comfort zone te komen…

Op een gegeven moment kregen we het over muziek, een passie van ons beide en zo zei ik, ik nodig je uit om op onze zolder, waar we de mogelijkheid hebben muziek op te nemen, muziek in te zingen. Toen zei hij, oke, maar wel samen.

Shit dacht ik, want die zag ik niet aankomen. Even merkte ik bij mezelf dat mijn hakken in het zand stonden. No way dacht ik, ik ga echt niet voor gek staan in het bijzijn van een client.

Maar niet veel later dacht ik, welk voorbeeld geef ik als ik dat niet doe en het wel van hem verwacht? Ik nodig hem uit om uit zijn comfort zone te gaan en zou dat zelf niet doen…. Hoe overtuigend ben je dan?

Dat gaat natuurlijk niet meewerken aan de vertrouwensband die in deze trajecten zo onwijs belangrijk is.

Ik heb uitgesproken dat ik het onwijs spannend vond en dat zijn vraag me overviel. Daarmee liet ik hem zien wat het echt met mij deed. Wat ik echt voelde.

Dus afgelopen weekeinde heb ik hem geappt met de vraag welk duet het zou gaan worden.

Zingen met een client, dag comfort zone! Welkom kwetsbaarheid….

Therapeuten zijn ook maar gewoon mensen 😉

Wil jij ook wat weten over coaching? Klik hier.